Wat valt onder vakantieloon?

Ten tijde van de plaatsing van dit bericht is het de vakantieperiode. Veel werknemers gaan op vakantie. Werknemers hebben recht op loondoorbetaling tijdens de vakantie, maar wat valt nu eigenlijk onder dit loon?

Het recht op loon tijdens vakantie is neergelegd in een Europese richtlijn. Over het begrip loon tijdens vakantie had een Britse rechter een vraag, die voorgelegd is aan het Europese Hof. De vraag is: Heeft een werknemer recht op provisie tijdens een vakantie?

Provisie is gerelateerd aan bepaalde prestaties van een werknemer. Tijdens een vakantieperiode kan een werknemer in de regel niet die prestaties leveren. Op grond van de desbetreffende provisieregeling zal een werknemer geen recht hebben op provisie tijdens een vakantie.

Het Hof beantwoordt vragen over het vakantieloon als volgt: Het doel van het vakantieloon is de werknemer in een situatie te brengen die wat betreft beloning vergelijkbaar is met de situatie waarin de werknemer werkt (HvJ EU 15 september 2011, ECLI:EU:C:2011:588). Enkel zuivere onkostenvergoedingen, bijvoorbeeld de reiskostenvergoeding, vallen niet onder het loonbegrip tijdens vakantie.

In het algemeen wordt provisie pas toegekend in de maand volgend op de maand waarbinnen die provisie wordt gegenereerd, immers dient de omvang van de provisie eerst vastgesteld te worden en valt de uitbetaling in de regel buiten het vakantieloon (tenzij de vakantie tijdens meerdere aaneengesloten maanden wordt genoten). Dit was ook het geval bij de Britse werknemer. Dit betekent dat de werknemer tijdens de vakantie wel provisie ontving over de voorgaande maand, maar na zijn vakantie geen provisie ontving. In die maand heeft de werknemer geen verkopen gerealiseerd, waardoor hij ook geen provisie heeft gegenereerd en een lager loon ontvangt in die maand na de vakantie. De werknemer ontving in die maand zijn basissalaris.

Het Europese Hof concludeert dat dit in strijd is met het doel van de richtlijn (HvJ EU 22 mei 2014, ECLI:EU:C:2014:351). Het doel van de richtlijn is werknemers te bewegen tot het opnemen van vakantie, als periode van rust en ontspanning onder normale omstandigheden, in het belang van de gezondheid van de werknemer. Het recht op betaalde vakantie noemt het Europese Hof een belangrijk beginsel van Europees sociaal recht. Door geen provisie toe te kennen over de vakantiemaand, wordt afbreuk gedaan aan het doel van de richtlijn. Immers kan het lagere loon in de maand volgend op de maand van de vakantie een argument voor de werknemer zijn om geen vakantie op te nemen. Dit druist rechtstreeks in tegen het doel van de richtlijn.

De volgende vraag is: hoe dient de provisie berekend te worden? De beantwoording van deze vraag laat het Europese Hof in het midden. Voor de wijze waarop de provisie vastgesteld wordt, dient aansluiting gezocht te worden bij het nationale recht, dat vervolgens conform de richtlijn uitgelegd dient te worden. Ook de advocaat-generaal van het Europese Hof laat de berekeningswijze aan de lidstaten van de Europese Unie over, maar geeft wel een aanwijzing (HvJ EU 15 september 2011, ECLI:EU:C:2011:588). Aldus de advocaat-generaal is het een passende oplossing om rekening te houden met de gemiddelde provisie over een representatieve periode. Als voorbeeld van een representatieve periode noemt hij 12 maanden.

Nederland past al een zeer ruim loonbegrip tijdens vakantie toe. Alles wat gerelateerd is aan de arbeidsprestaties van een werknemer valt onder het loonbegrip tijdens vakantie, zoals een ploegentoeslag, een overeengekomen bonus en ook provisie. Uit het bovenstaande blijkt dat in Nederland, reeds voor deze uitspraak, de richtlijn correct wordt toegepast. Een werknemer heeft recht op doorbetaling van de gemiddelde provisie.

Heeft u vragen over het arbeidsrecht, neem dan contact op!